Translate

niedziela, 12 października 2014

Zrozumieć ludzką naturę...

             W ten weekend nudziło mi się tak bardzo, że znalazłam w internecie konkurs piękności. Brały w nim udział nastolatki, które robiły z siebie dorosłe kobiety, mając 13 lat. Nie rozumiem tej akurat natury kobiet. Sama nią jestem, jednak tego jednego nie popieram. Rozumiem, że w życiu każdego z nas przychodzi taki moment kiedy trzeba wyrzucić zabawki i spoważnieć. Jednak dlaczego u coraz większej liczby dziewczynek ten okres przychodzi w wieku 10-13 lat? Tak, wtedy w ciele dziewczynki zachodzą zmiany, ale czy to oznacza że tak dziewczynka MUSI nosić buty na wysokich obcasach i mocno się malować? Kiedy w czerwcu czekałam na autobus ze szkoły do domu i widziałam te wszystkie 15-latki ubrane wyzywająco poczułam się jak babcia. W przyszłym roku mam 18 lat i nie ubieram do szkoły krótkich spódniczek i bluzek z dużym dekoltem. Czy to wstyd? Wiecie, nie sądzę. Wstydziłabym się, gdybym była ubrana tak jak te 15-latki.
          Nie rozumiem też dlaczego dziecko (bo nie uważam żeby 15-latka była już dorosła), szuka sobie chłopaka w tak młodym wieku. Co taka 15-latka myśli? Przecież to jeszcze dziecko, które na siłę chce być dorosłe. Pierwsza miesiączka to przecież nie oznaka dorosłości. Zresztą, czy w wieku 15 lat, potrafi się kochać jedną osobę tak bardzo, że jest się w stanie skoczyć za nią w ogień? Czy potrafi się wtedy kochać tak bardzo, że nie myśli się o sobie tylko o tym żeby ta druga osoba była szczęśliwa? Nie sądzę.
        Dzieciństwo to piękny okres w życiu każdego z nas. Tylko trzeba umieć z niego korzystać. Wiele ludzi mając tylko 18 lat, chciałoby się cofnąć w czasie i mieć znów 6 lat, albo chociaż 10. To straszne że ludzie nie potrafią się cieszyć z tego co mają dopóki tego nie stracą. To takie okropne. Mówisz że Twoje życie jest bez sensu? Masz dach nad głową, rodziców, masz co jeść, w co się ubrać. Tak, masz racje. Twoje życie jest takie okrutne. Wyobraź sobie że to wszystko tracisz z dnia na dzień. Wyobraź sobie że pewnego dnia budzisz się w ruinach swojego domu a twoi rodzice mieli wypadek samochodowy. Co wtedy? Czy wtedy będziesz na prawdę szczęśliwy? Kiedy stracisz to, o czym reszta dzieciaków może tylko pomarzyć? Wtedy Twoje życie będzie znakomite?
              Powiem Ci coś koleżko, Twoje życie, jakiekolwiek by nie było, jest piękne. Otaczają Cie ludzie, którzy sprawiają że się uśmiechasz. Wystarczy tylko otworzyć oczy i się rozejrzeć.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz